سلام آقاي دکتر صداقت.صادقانه تمام تلاشم را در حمايت از شما انجام دادم و بدون حتي اينکه سعادت شنيدن صدايتان را از پشت گوشي تلفن داشته باشم اما از قرار معلوم و بنا به تقدير حتما اين شرايط بايد پيش مي آمد.از مدت ها قبل با مقالات شما در هفته نامه عصر ني ريز شناخت داشتم و مشتاق ديدارتان بودم و هستم.به هرحال اين تصميم شما اگرچه علي رغم ميل باطنيتان و از سر از خودگذشتگي و ايثار بود به اين مي ارزيد که با شما بيشتر آشنا شوم و حداقل شماره موبايلتان را داشته باشم تا هرازگاهي که عرصه زندگي در اين دنياي زر و زور محوربرايم تنگ ميشوم با ارسال پيامکي به شما استاد گرامي کمي آسودگي خاطر حاصل شود..برايتان و براي خانواده محترم دنيا دنيا شادي توام با سلامتي و سعادت را از خداوند منان آرزومندم..
با تقديم احترام.مجتبي خجسته
در شهري که خورشيد را به قيمت شمعي نمي خرند، پروانه شدن يعني تباهي.